ocitan

Pensada del jorn ! Aprèp la pichona dicha del nòstra president al galeta dels reis ièr al palais de l'Elysée, me soi pensat: "M'an embocat coma las aucas; la mangisca vòl pus passar !" _ marcèu esquieu_ dins "talveradas". Lo Sec-adorièr !

«Jamai diguèt pas a degun çò qu'aviá vist aquel ser, pel camin de Compotèla» I a de temps, que foguèt tornat lo pelegrin. Negre de pèl, los pels longas e la barba tanben. Lo baston oblidèt dins un canton de la cheminièira. Lo sac d'esquina pengèt a la...

Per que bailar una jornada als femnas quant se an 365 per l'annada? Per que deslembrar los òmes qu'an semenat tant d'enfants? I a quicòm que truca dins lo balanç del temps! Ièr los òmes mèstres del mond, òc ben! Uèi lo paratge camina coma al temps dels...

La veitura roja. Un jorn de bel temps, una parisiena es torna venguda veire un amic al vilajòt de Cercanièras. Segura del camin de seguir, menava sa veitura roja lèu lèu sul pichot camin que s'énauça als Rémès del vilatge. Arrivat al crutz, calia faire...

Cada jorn, per tos temps, torni en redond del vilatjon. Biais de prene d'air fresc. A Cercanièras, «se passa totjorn quicòm, com' als Galarias Lafayette» diria l'Estequit ! Uei, caminant davant l'ostal de l'anglesa , rescontri la Pigassona, encolerat....

Se descurbís que d'azard. Al moment d'un desvari. Una pèrda del sens de l'orientacion. Un somi subte qui vos desrabèsse fora de la dralha seguida. Butant quauque bartas per explorar plus luènh, descobrir qual foguèron aqueles lòcs abandonadas. Apareis,...

Oblivon Lo tresluc patissiá dejós una cortina de nivols gris escur. Luenh, la mar lhabra un miralh sens estam! Aital foguèt lo primièr tango nostre, primièr balèti. Dej ó s lo fulhatge estivenc, Piazzolla desgrunava sas nótas tristas. Dels cobles en braceta...

Dins la campestra es una pastra sarrada del riu que davalava ausent son cant leugièr... Sosquèt un briu daus las brumas luènhas ont lo solelh se falís! Es ieu que soi la pastra soscant la meuna filha desaparaguda amont i a tant d'annadas! N'ai trapat...